بررسی ارتباط بین ریسک نقدینگی معیار پوشش تقاضا و ریسک اعتباری بانکها

سودآوری و موفقیت یک نهاد مالی منوط به قدرت و قابلیت آن نهاد در ارزش گذاری و قیمت گذاری ریسک و به تبع آن پوشش دادن آن ریسک ها می باشد. ریسک های نهاد مالی بر روی هم تأثیر دارند،بررسی جداگانه ریسک های نهاد مالی  به دلیل تاثیر آنها بر یکدیگر به دور از خرد سیستمی است. مدیران نهاد مالی باید کنش و واکنش های این ریسک ها برهم دیگر را در نظر داشته باشند. در این مطالعه روابط میان ریسک های نقدینگی معیار پوشش تقاضا و  اعتباری در بین 13 بانک تجاری کشور طی سالهای 90-1381 مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی فرضیات با رهیافت داده های تابلویی پویا (gmm)، آشکار می سازد بین ریسک نقدینکی (پوشش تقاضای وجه نقد) و ریسک اعتباری رابطه معناداری وجود ندارد.نتایج برآورد سیستم معادلات همزمان تحقیق نیز حاکی از آن است که ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) اثری منفی بر ریسک اعتباری دارد. ضریب این اثرگذاری معادل 89/0- می باشد. ضرایب ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) و ریسک اعتباری با یک دوره تأخیر برابر 22/0 و 36/0 می باشد و حاکی از آن است که ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) با یک دوره تأخیر اثری مثبت و ریسک اعتباری با یک دوره تأخیر اثری مثبت بر ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) دارند. ریسک اعتباری با ضریبی برابر 12/1- اثری منفی بر ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) برجا می گذارد و ضرایب ریسک نقدینگی (پوشش تقاضای وجه نقد) و ریسک اعتباری با یک دوره تأخیر برابر 25/0 و 41/0 می باشند. این مقادیر و نتایج رابطه علیت دوطرفه فی مابین دو معیار ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری را اشکار می کنند.